پسرآدم،داداش خوبم سلام.نمیدونم تجربه کردی یا نه.اگه یه روز برنامع سفر تعطیل بشه من کع مثل مرغ افسرده ای،دوست دارم کنج قفس تنهاییم کز کنم.سفر به سمت خدا ناجی قلب پر درد من شد.هرچقدر هم بخام بابت دستگیریت ازت تشکر کنم کمه. حال خوش امروزم در این سال بی بدیله.قرار گرفتن در آغوش گرم وپر مهر خدا.قربونش برم چی از صدای مت دیده که دوست داره باهاش حرف بزنم.خوب حتما دوستم داره.:-) :-) سحرها را خیلی دوست دارم.میدونم تو جاده ی بندگی وبه سمت خدا اونموقع شب ترافیک نیست.جاده خلوته.من هستم وخدا وهمسفرم.وشاید خیلی مسافرای دیگه.کاری ندارم فعلا ما سه تا باهم خوشیم...جالبه قراره به خدا برسیم وخدا هم همراه ماست.خونه ی خدا کجاست؟ اون که از دم در خونه ی ما همراهمون شد.کی میزبانه کی مهمان:-) ما میرویم یقینا خونه خدا آبادتر از خونه ی ماست.