سلام،مینویسم برای دل تنگم....تا بدانی چقدر دوستت دارم..................?گفتن احساس قلبت گاهی اوقات خیلی سخته،خصوص اینکه اگه عمدا بخاهی قایمش کنی ودر موقعیتی قرار بگیری که اگه نگی شایدافسوس بخوری واگه هم بگی شاید پشیمون بشی..ولی هیچی تو دنیا سخت تر از فراق معشوق نیست وقتی بدونی بهش نمیرسی.اما همین خودش شیرینیه خاصی داره چون دو طرف عیب همدیگه را نمیدونن وفقط در آتش عشق میسوزند.خدا عشق سوزان را نصیب هیچکس نکند هنگامی که به وصال هم برسند وتازه آن موقع بفهمند آتش چیست.آتش پشیمانی بدجور سوزنده است.اگه به هم جفت وجور نباشن مثل کفش لنگه به لنگه هستن.حالا تو بگو من کفش سیندرلا هستم واون کفش میرزا نوروز یا نه کفش پسر پادشاه.بابا اینها جفت نیستن.نمیشه پابکنی ومسیر زندگی را با خیال راحت طی کنی.حیف که بعضی کفشا لنگه به لنگه از کار در میاد.یه عمری هم که تحمل کنی وباهاش راه بری آخرش خسته میشی میخای بکنی وپرتش کنی.پای برهنه راه رفتنم عالمی داره.اینا کسی میفهمه که سالها کفش تنگ ونچسب پاش بوده.پاهات قوی ومزین به یه جفت کفش دلخواه وباب میلت باشه.اسمش مهم نیست تن تاک باشه یا همون گیوه های قدیمی ودمده.شب بخیر خدای خوبم تو را دارم پاهای برهنه ام خسته نیستند.قربانت بنده ی کوچکت
تاریخ : دوشنبه 93/11/27 | 5:39 عصر | نویسنده : | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.
