سلام به دختر حوا...متنهای زیبا و دلچسبت را هر روز مروری میکنم...گاه میخندم و گاه بغض میکنم...هم زیبا مینویسی و هم پر از درد...آنجا هم که میخندانی دردی پنهان غمینم میسازد....برای من هم بسیار شیرین است....سفری تا درخت ممنوعه....خاطره ی شد جاویدان....در سجاده سبزت یادی از بیابان خشک هم داشته باش...بازهم باید با عجله بروم:)...امضاء پسر آدم