چقدر خوبه که ما آدمها میتونیم تغییر کنیم .اما چقدر بده بعد تحقیر تصمیم بگیری تغییر کنی...

خدایا چنان بصیرتی به ما عطاکن تا ببینیم وتشخیص بدیم راه درست را از نادرست.کاش آنقدر عاقل شویم تا چهره ها را از پشت ماسک انسانیت ببینیم.

تا قدمهایمان را درمسیر کج نذاریم...تا اینکه از جاده اصلی اونقده دور نشیم که مسیرا گم کنیم اگه خواستیم برگردیم.

همین جاده خاکی کنار راه راستم خیلی زحمت داره تا خودمونا جمع وجور کنیم چه رسد به راه های دور ودورتر از سبیل الله

این حقیقت دنیا را خیلی دوست دارم که هروقت واقعا خواستی   برگردی خدا به هرطریقی مسیرا نشونت میده .حتی همین شبکه های اجتماعی پرآسیب...یه کلیپ....یه گروه معتبر...نه هرکانال وگروه به ظاهر دینی

خلاصه اینکه همه ی اینها باعث میشه تو خدا را عاشقانه درک کنی.بدونی حواسش بهت هست.کافیه لب تر کنی و ازش بخواهی تا دربست مال توبودنشا ثابت کنه.

خدایا باتمام وجودم دوستت دارم .حتی اگه دردی هم دادی میدونم حکمتی پس پرده هست که خبر ندارم.میگم باشه این تنبیه اون خطاهاست که مشتاقانه دنبالش میرفتم وفراموشت میکردم.این تاوان نسیان هاست .هرلحظه یادم بیاد تا دچار غرور نشم که چرا من؟

خدایا اونقده فرصت بده تا برگردم .......به آغوش گرم ومعطرت